ในทุกๆหลังเลิกเรียนเด็กสาวสองคนจะแอบนัดมาคุยกันแบบลับๆ ริออน ได้บอกเล่าประสบการณ์แก่ ฟูรุซึจิ เพื่อนอินโทรเวิร์ตของเธอ ถึงเรื่องที่ตนต้องทุกข์ทรมาณกับการทารุณกรรมต่างๆที่มาจากพ่อของเธอ…ซึ่่งหลักๆก็เพื่อทำให้เธอดูน่าสงสารเท่านั้น กระนั้นฟูรุซึจิก็จะเป็นคนคอยปลอบใจเธอเสมอ ทว่าภายใต้รอยยิ้มปลอบประโลมที่แสนอ่อนโยนนั่น มันกลับได้มีความอาฆาตพยาบาทเก็บซ่อนเอาไว้อยู่… ในวินาทีที่เธอรู้ว่าจริงๆ…

“มายองเนส” เป็นวงดนตรีที่ไม่เคยมีคนมาดูในไลพ์เลย เธอได้อธิษฐานต่อพระเจ้าว่า “ขอให้มีคนมาดูการแสดงของพวกเราซักครั้งด้วยเถอะ” และแล้วก็ มีคน(?) ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเธอ

อิชิไดระคุง หนุ่มแยงกี้ที่ไม่ได้เข้าหอสมุดมาตั้งแต่เรียนประถม ทว่าพอจะทำบัตรหอสมุดใหม่กลับโดนจี้มาว่าไม่สารถออกบัตรได้จนกว่าจะชดเชยหนังสือที่ตัวเองเคยยืมและทำหายไปเมื่อ 10 ปีก่อน และเรื่องราวของหนุ่มทรงแยงกี้กับหอสมุดก็ได้เริ่มต้นขึ้น

มิยะจัง สมาชิกชมรมกรีฑา ช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เธอดูเหมือนจะไม่สบายยังไงชอบกล… แล้วจู่ๆ วันหนึ่ง เธอก็เริ่มมองเห็นสัญลักษณ์หัวใจลอยอยู่เหนือหัวของผู้ชายทุกคน…!? แถมยังเห็นภาพของตัวเองในสภาพที่ถูกทำ ××× อีกด้วย!? นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับมิยะกันแน่นะ!? ผลงานสุดช็อกที่อัดแน่นด้วยเฟติชิสม์ เปิดม่านด้วยแรงขับทางกามารมณ์เต็มพิกัด!

ชีวิตที่สองในโลกซอมบี้ของสาวน้อย

ในวันฝนตก ณ เมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งชื่อฮินามิซาวะ ฟุรุเดะ ริกะ กับ โซโนซากิ มิอง ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ได้ไปหลบฝนอยู่ที่ป้ายรถเมล์ ขณะที่ฝนยังคงตกหนัก ผู้คนอีกหลายคนก็เริ่มทยอยเข้ามาหลบฝนเช่นกัน ที่นั่นพวกเขาได้พบกับบุคคลที่น่าสนใจสองสามคน ได้แก่ นักเขียนอิสระผู้หนึ่งซึ่งให้ความสนใจเป็นพิเศษกับตำนานท้องถิ่นเกี่ยวกับเทพโอยาชิโระ